Ακριβά ή προσιτά, απλά ή περίτεχνα, οικογενειακά κειμήλια ή συμβολικά δώρα αγάπης, τα κοσμήματα, είναι οι καλύτεροι φίλοι των γυναικών και έχουν τη δική τους «γλώσσα». Αν τη γνωρίσουμε, θα μάθουμε πολλά για τον χαρακτήρα μας.
Ποια γυναίκα δεν λατρεύει τα κοσμήματα! Υπάρχουν κοσμήματα που φοράμε κάθε μέρα, άλλα που αφήνουμε για τις ξεχωριστές περιστάσεις, άλλα που χάνουμε και άλλα που κρύβουμε. Ασυνήθιστα ή διακριτικά, έθνικ ή μπαρόκ, χρυσά ή ψεύτικα, τα κοσμήματα μας μεταμορφώνουν σε γυναίκες μοιραίες, ρομαντικές, κλασικές ή τολμηρές. Η σχέση μας μαζί τους είναι μερικές φορές ιδιόρρυθμη. Μπορεί να ξεχάσουμε μερικά για μήνες ή και χρόνια, να αλλάξουμε στυλ... Παραμένουν όμως σύμβολο θηλυκότητας, και δεν παύουν ποτέ να είναι αντικείμενα που διαφέρουν απ' όλα τα άλλα με τα οποία έχουμε στενή σχέση. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η στάση μας απέναντι στο κόσμημα αποκαλύπτει πολλά πράγματα για την προσωπικότητα μας.
Φοράτε κοσμήματα μεγάλης συναισθηματικής αξίας
Αποφεύγετε τα μεγάλα δαχτυλίδια, τα βαριά κολιέ ή άλλα φανταχτερά κοσμήματα. Προτιμάτε κοσμήματα-σύμβολα, που ενσαρκώνουν κάποιο συγκεκριμένο γεγονός. Τα αγαπημένα σας: αλυσίδες στο λαιμό ή το χέρι και κυρίως δαχτυλίδια (αρραβώνων, βέρα, μονόπετρο...).
Τι σκέφτεστε: Δεν έχει σημασία η ομορφιά ή η αξία του. Ένα κόσμημα σας είναι πολύτιμο όταν έχει συναισθηματική αξία.
Τι αποκαλύπτει αυτό: Έχετε ανάγκη από επιβεβαίωση. Το δαχτυλίδι που σας έδωσε η γιαγιά σας όταν κλείσατε τα 18, το διαμάντι με το οποίο γιορτάσατε τα 10 χρόνια γάμου, ένα φανταχτερό κομμάτι που σας χάρισε ο αγαπημένος σας του Αγίου Βαλεντίνου, ένα παντατίφ που σας πρόσφεραν τα παιδιά σας στη γιορτή της μητέρας, όλα αυτά υπάρχουν για να σας θυμίζουν τρία πράγματα: την αγάπη που σας δίνουν οι δικοί σας, το δέσιμο της οικογενείας σας (φορώντας ένα κόσμημα που ανήκε σε κάποιον προγονό σας αισθάνεστε να συνεχίζετε το πεπρωμένο της οικογενείας σας) και το γεγονός ότι έχετε περάσει θετικά τα στάδια της ζωής σας ως γυναίκα. Η υπερηφάνεια για την κατοχή κοσμημάτων-συμβόλων σχετίζεται προφανώς με την εικόνα που θέλει μια γυναίκα να δίνει για τον εαυτό της: δείχνει ότι πρόκειται για γυναίκα γεμάτη, που σέβεται ορισμένες αξίες (την οικογένεια, τον γάμο, τη μητρότητα, την πίστη). Το παράδοξο με τα κοσμήματα: όσο πιο συμβατικά είναι (η βέρα, ο βαφτιστικός σταυρός), τόσο περισσότερα δείχνουν για την προσωπική ζωή της γυναίκας που τα φοράει (είναι αρραβωνιασμένη, παντρεμένη, έχει τη μία ή την άλλη θρησκεία). Αντίθετα όσο πιο πρωτότυπα είναι τα κοσμήματα, τόσο λιγότερα στοιχεία δίνουν για την προσωπική ζωής της γυναίκας.
Φοράτε μικρά μικρά χρυσά κοσμήματα η τίποτα
Στην εφηβεία φορέσατε χτυπητά κοσμήματα και σήμερα προτιμάτε τη διακριτικότητα του χρυσού, κυρίως του κίτρινου χρυσού. Έχετε ένα ή δυο δαχτυλίδια, μία αλυσίδα, μικρά σκουλαρίκια (κυρίως κρίκους), φυλαχτά όπως το ζώδιο σας, ένα τετράφυλλο τριφύλλι κ.λπ. Σπάνια τα φοράτε όλα μαζί! Σας αρέσει η απλή και φυσική εμφάνιση.
Τι σκέφτεστε: Τα κοσμήματα είναι τελείως περιττά, για να μην πούμε ότι αποτελούν σημάδι ματαιοδοξίας για σας. Θεωρείτε πως είναι μέρος του παιχνιδιού που παίζουν ορισμένες γυναίκες, για να τραβήξουν την προσοχή.
Τι αποκαλύπτει αυτό: Το γεγονός ότι δεν ενδιαφέρεστε για κοσμήματα, σημαίνει κατά βάθος ότι είστε κάπως συνεσταλμένη και δεν επιδιώκετε να αναδείξετε τη θηλυκότητα σας. Στην πραγματικότητα το κόσμημα δεν είναι απλώς ένα μέσο γοητείας, χάρη στο οποίο τραβάμε τα βλέμματα και αναδεικνύουμε το δέρμα μας, αλλά είναι το κατ' εξοχήν γυναικείο αξεσουάρ! Μια γυναίκα που στολίζεται με κοσμήματα, εκδηλώνει την κοκεταρία της και δείχνει, συνειδητά ή μη, ότι αποδέχεται τη θηλυκότητα της. Αντίθετα εκείνη που με το ζόρι ανέχεται πάνω της ένα και μόνο κόσμημα, εκδηλώνει αναμφίβολα την απροθυμία της να προσπαθήσει να γίνει ομορφότερη, να είναι πιο γυναίκα, να φροντίσει να αρέσει τόσο στους άλλους όσο και στον εαυτό της. Πολλές φορές οι γυναίκες που δεν αισθάνονται πολύ καλά με τα κοσμήματα έχουν κάπως αρνητική εικόνα για τη θηλυκότητα και δεν αφιερώνουν πολύ χρόνο στη φροντίδα της εμφάνισης τους. Αυτό μπορεί να προέρχεται από το οικογενειακό τους περιβάλλον (όπου δεν ήταν αποδεκτή η φανταχτερή εμφάνιση) ή από δυσάρεστες εμπειρίες και αναμνήσεις (κοροϊδίες, προσβολές) κατά τη νεαρή ηλικία.
Φοράτε πολλά κοσμήματα
Αληθινά ή ψεύτικα, τα κοσμήματα συνοδεύουν την καθημερινότητα σας. Φοράτε πολλά μαζί και δεν διστάζετε να εναλλάσσετε τα στυλ, προσπαθώντας να τα συνδυάσετε με τα ρούχα, το μακιγιάζ, την τσάντα σας. Αντίθετα με πολλές άλλες γυναίκες, δεν φοβάστε ούτε τη λάμψη ούτε τη φανταχτερή εμφάνιση.
Τι αποκαλύπτει αυτό: Τα κοσμήματα κάνουν πιο όμορφη και πιο χαρούμενη τη ζωή.
Τι αποκαλύπτει αυτό: Έχετε ανάγκη το βλέμμα των άλλων πάνω σας. θεωρείτε ότι τα κοσμήματα μπορεί να μην κάνουν μια γυναίκα να φαίνεται πλούσια, αλλά τη βοηθάνε να φαίνεται πιο όμορφη. Κατά την άποψη σας μπορούν να βοηθήσουν στην κοινωνική αναγνώριση και άνοδο. Βοηθάνε επίσης στη δημιουργία ενός προσωπικού στυλ. Γι' αυτό πολλές γυναίκες, στις οποίες μπορεί να συγκαταλέγεστε και σεις, αισθάνονται «γυμνές» χωρίς κοσμήματα. Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας, που αρχίζει από την εφηβεία και εξελίσσεται προοδευτικά, ώσπου να βρεθεί ένα συγκεκριμένο στυλ. Έτσι μια νεαρή κοπέλα αρχίζει από μικρούς κρίκους, για να περάσει σε μεγαλύτερα κοσμήματα, μέχρι να καταλήξει σ' αυτό που της ταιριάζει. Σ' αυτήν την κατηγορία γυναικών τα κοσμήματα αποτελούν τόσο πολύ μέρος της εμφάνισης, που αλλάζουν ανάλογα με το μήκος των μαλλιών και φυσικά τα ρούχα. Προσοχή όμως: η ποσότητα σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την αυτοπεποίθηση. Πάρα πολλά κοσμήματα σημαίνουν μια έλλειψη αυτο-εκτίμησης. Μερικές φορές μάλιστα η αφθονία τους δημιουργεί κάτι σαν πανοπλία που προστατεύει από τους άλλους, τους κρατά σε απόσταση.
Φοράτε κοσμήματα έθνικ ή με πρωτότυπα σχέδια
Σας αρέσουν τα κοσμήματα, αλλά έχετε έναν δικό σας τρόπο να τα φοράτε. Μπορεί να σας δει κανείς με πολλά, λίγα, μικρά, μεγάλα, έθνικ ή περίεργα... Αποφεύγετε το χρυσό, εκτός κι αν είναι σφυρήλατο ή συνδυασμένο με διάφορες πέτρες, προτιμάτε το ασήμι αλλά και τον χαλκό, τον μπρούτζο, τις μεγάλες πέρλες. Δεν διστάζετε να βάζετε το ένα κόσμημα πάνω από το άλλο, δημιουργώντας θεαματικές πολλές φορές συνθέσεις. Δεν σας ενδιαφέρουν τα κοσμήματα αξίας, ενώ διαλέγετε συχνά εξωτικά σχέδια.
Τι αποκαλύπτει αυτό: Τα ακριβά κοσμήματα δεν έχουν για σας σημασία. Τα ωραιότερα κολιέ, βραχιόλια, παντατίφ είναι αυτά που φτιάχνουν ατμόσφαιρα, που θυμίζουν διακοπές, ταξίδια.
Τι αποκαλύπτει αυτό: Αποφεύγετε κάθε τι το κοινότοπο. Τα κοσμήματα είναι για σας ένα μέσο για να δείξετε ένα τελείως προσωπικό στυλ και να ξεφύγετε από την γκρίζα καθημερινότητα. Αυτά που αγοράζετε στα ταξίδια, είναι για σας κάτι σαν δείγμα του κόσμου σας. Τα αφήνετε ανακατεμένα στην τουαλέτα σας ή σε ένα συρτάρι ως σήμα κατατεθέν της προσωπικότητας σας. Περίτεχνα, βασισμένα σε μακρινούς πολιτισμούς ενσαρκώνουν την άρνηση σας για τις συμβατικότητες και τη ρουτίνα, την επιθυμία σας για μια ζωή ξεχωριστή, μυστηριώδη, αντικομφορμιστική. Μπορεί να σημαίνουν μια εμμονή στην εφηβική ηλικία. Μερικές γυναίκες που προτιμούν αυτού του είδους τα κοσμήματα διατηρούν μια πλευρά γυναίκας-παιδιού. Προσπαθούν να ζουν σε ένα ρομαντικό περιβάλλον (λουλουδάτα ρούχα, μακριά μαλλιά), που δείχνει τη δυσκολία τους να εξελιχθούν σε ενήλικες. Πολλές φορές αποδίδουν μαγικές ιδιότητες στα κοσμήματα τους. Ένα κολιέ που φόρεσαν, για παράδειγμα, σε ένα σημαντικό ραντεβού, γίνεται το γούρι τους και αποκτάει ξεχωριστή σημασία.
Απώλειες με σημασία
Γιατί δραματοποιούμε πάντα την κλοπή των κοσμημάτων μας;
Μπορεί να μας κλέψουν μια περιουσία, αλλά το χειρότερο σε μια διάρρηξη είναι η εξαφάνιση των κοσμημάτων μας. Πολλές φορές μπορεί η στεναχώρια να μην είναι ανάλογη με την αξία τους. Τα πρώτα σκουλαρίκια, το μονόπετρο, ένα κολιέ αναμνηστικό ενός ταξιδιού, η βέρα της γιαγιάς: τα αντικείμενα έχουν την αξία της σημασίας τους. Γνωρίζοντας ότι τα έχουμε κοντά μας ηρεμούμε. Η κλοπή τους σημαίνει απώλεια ενός κομματιού της ιστορίας μας, των αναμνήσεων μας, κυρίως της διατήρησης κάποιας σχέσης με αγαπημένα πρόσωπα, που έχουν χαθεί...
Γιατί χάνουμε μερικά κοσμήματα σαν από σύμπτωση;
Μερικές φορές τυχαίνει να χάσουμε σαν από σύμπτωση τη βέρα μας, σε μια εποχή που δεν τα πάμε καλά ως ζευγάρι. Χάνουμε ένα κόσμημα που μας χάρισε κάποιος, του οποίου τα αισθήματα αμφισβητούμε. Αυτή η «σύμπτωση» όμως μπορεί να δίνει πολλές φορές ένα μήνυμα: Δεν χάνουμε λοιπόν απλώς ένα αντικείμενο που δεν έχει πια ιδιαίτερη σημασία για μας - απαλλασσόμαστε απ' αυτό το οποίο αντιπροσωπεύει.
Η μπιζουτιέρα
Δύσκολα αποχωριζόμαστε τα αγαπημένα μας κοσμήματα, ακόμα κι αν έχουν φθαρεί ή χαλάσει. Είναι η περίφημη «μπιζουτιέρα», μέσα στην οποία κρύβονται οι θησαυροί μας, τακτοποιημένοι ή ανακατεμένοι και μπλεγμένοι μεταξύ τους. Το κουτί αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα που η σημερινή γυναίκα δεν μοιράζεται με κανέναν. Είναι ένα μέρος του μυστικού της κόσμου, του κόσμου των ονείρων της, που συσχετίζεται με κάποιες ιεροτελεστίες οι οποίες πηγάζουν από την παιδική της ηλικία.
Μ
Το μοναδικό πράγμα που γνωρίζουμε για το μέλλον είναι ότι θα είναι διαφορετικό.
Κατάθλιψη είναι η ανικανότητα σύλληψης κάποιου μέλλοντος.
Μην κρίνεις την ημέρα από τη σοδειά που θέρισες, αλλά από τους σπόρους που έσπειρες.
Το μέλλον έχει τον τρόπο να καταφτάνει απροειδοποίητα.
Οι περισσότερες λύπες στη ζωή οφείλονται στο ότι παραβλέπουμε πως η συμπεριφορά κατά το παρελθόν είναι η πιο αξιόπιστη πρόβλεψη για τη μελλοντική συμπεριφορά.
Ο άνθρωπος έχει περιορισμένη δυνατότητα για αλλαγή. Και όταν η δυνατότητα αυτή δεν επαρκεί, τότε αντιμετωπίζει το σοκ του μέλλοντος.
Το μέλλον εξαρτάται από πολλά πράγματα, αλλά κυρίως, από εσένα.
Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, αλλά μπορείς να καταστρέψεις το παρόν με το να στενοχωριέσαι για το μέλλον.
Αφήστε σας παρακαλώ το μέλλον να συνεχίσει να κοιμάται, όπως οφείλει. Γιατί αν κάποιος το ξυπνήσει πριν την ώρα του, τότε θα αποκοιμηθεί το παρόν του.
Κανένας δεν γίνεται να ζει προς τα πίσω. Κοίτα μπροστά, εκεί βρίσκεται το μέλλον σου.
Το εργοστάσιο του μέλλοντος θα έχει μόνο δύο υπαλλήλους: έναν άνθρωπο και έναν σκύλο. Ο άνθρωπος θα είναι εκεί για να ταΐζει το σκύλο. Ο σκύλος θα είναι εκεί για να εμποδίζει τον άνθρωπο να αγγίζει τα μηχανήματα.
Μην ανησυχείς μήπως έρθει το τέλος του κόσμου σήμερα. Είναι ήδη αύριο στην Αυστραλία.
Το χαμόγελο εμπιστεύεται στο γέλιο τη χαρά που δεν θέλει πια.
Ο σκοπός της ηθικής είναι να σε εκπαιδεύσει, όχι να υποφέρεις και να πεθαίνεις, αλλά να χαίρεσαι και να ζεις.
Ένα πράγμα πρέπει να έχει κανείς: Είτε μια ψυχή που είναι εκ φύσεως χαρούμενη είτε μια ψυχή που την κάνει χαρούμενη η δουλειά, η αγάπη, η τέχνη και η γνώση.
Οι τοίχοι που χτίζουμε γύρω μας για να κρατήσουν τη λύπη μακριά, κρατούν απ’ έξω και τη χαρά.
